-
1 opędzić
глаг.• отмахнуть* * *opędz|ić\opędzićony сов. 1. отмахнуть, отогнать;2. разг. удовлетворить (первую потребность);\opędzić
głód утолить первый голод;\opędzić długi уплатить (самые срочные) долги СП 1. odegnać, od-gonić, odpędzić 2. zaspokoić* * *opędzony сов.1) отмахну́ть, отогна́ть2) разг. удовлетвори́ть ( первую потребность)opędzić głód — утоли́ть пе́рвый го́лод
opędzić długi — уплати́ть (са́мые сро́чные) долги́
Syn:
См. также в других словарях:
opędzić — dk VIa, opędzićdzę, opędzićdzisz, opędź, opędzićdził, opędzićdzony opędzać ndk I, opędzićam, opędzićasz, opędzićają, opędzićaj, opędzićał, opędzićany 1. «odgonić, przepędzić (zwłaszcza muchy, komary itp.), odpędzić; odganiając coś od kogoś… … Słownik języka polskiego